پنج مورد كه پرستار بچه از مادر مخفي مي كند

• پرستار نمي گويد كه بچه ها را به موقع به رختخواب نبرده است.

اگر صبح احساس كنيد كودك شما كسل است و كم خوابيده است از پرستار سوال كنيد كه چرا كودك خواب كافي نداشته است نمي گويد كه خودش او را دير به رختخواب برده است. معمولا مي گويد كودك بازيگوشي كرده و يا غذايش را دير خورده است.
در صورتي كه يك پرستار بچه مي بايست جوري برنامه ريزي كند كه كودك غذايش را به موقع بخورد و او را حمام كند، برايش كتاب بخواند و او را به موقع بخواباند. اگر پرستار كودك شما به صورت شبانه روزي در منزل نمي ماند از او بخواهيد عصرها كمي زودتر بيايد تا بتواند به همه ي كارهاي قبل از خواب كودك رسيدگي كند. همچنين ممكن است زماني نياز باشد تا كودك بتواند با پرستار ارتباط برقرار كند و به حرف هاي او گوش كند.

• پرستار در مورد راحت بودن كارهاي مربوط به منزل و نگهداري از كودك صحبت نمي كند.

اگر در ابتدا به پرستار بچه خود بگوييد كه بايد زمان زيادي را صرف جمع كردن اسباب بازي هاي كودكتان بكند و يا اينكه انرژي و زمان زيادي بايد براي غذا دادن به كودك بگذارد، و در طول كار متوجه شود كه كودك خودش در جمع كردن اسباب بازي ها كمك ميكند و يا اينكه ارتباط خوبي بين مراقب و كودك برقرار شده كه باعث مي شود در زمان وعده هاي غذايي به راحتي بتواند غذاي كودك را بدهد.
پرستار هيچ گاه به شما نمي گويد كه حجم كار كمتر از آن چيزي ست كه در ابتدا به او توضيح داده اند. معمولا اين اتفاق به اين دليل مي افتد كه پرستار احساس مي كند با گفتن اين حرف ارزش كار او كم مي شود. يا ممكن است روي حقوق و مزاياي او تاثير بگذارد.

• پرستار در مورد دعوا و بحث كودكانتان واقعيت را نمي گويند.

ممكن است كودكان شما چند بار در طول روز با هم دعوا كنند. معمولا بين خواهر برادرها اين اتفاق طبيعي است. از دوران  كودكي تا نوجواني شما شاهد اختلاف ها و دعواي بين فرزانتان هستيد.
در مورد جزييات اين مسئله از پرستار سوال نكنيد. سعي كنيد با خود كودك صحبت كنيد و اگر نتوانستيد بين خودشان قضيه را حل و فصل كنيد و نياز شد با پرستار هم صحبت كنيد، اين گفتگو را در حضور فرزندان انجام ندهيد.
پرستار بچه ممكن است قضاوت درستي از دليل درگيري نداشته باشد و يا شاهد همه ي ماجرا نباشد و جوري داستان را براي شما تعريف كند كه خلاف واقع باشد.

• پرستار شما نميگويد بعد از رفتن شما چقدر كودكتان گريه كرده است.

هنگامي كه از منزل خارج مي شويد كودك شما شروع به بي قراري و گريه ميكند و ممكن است مدت زيادي گريه او ادامه داشته باشد. نبايد خيلي به اين مورد اهميت دهيد تا فرزندتان عادت كند. اين وظيفه پرستار كودك است كه با خواندن كتاب و پخش موسيقي و سرگرم كردن او گريه را خاتمه دهد.
ولي در پايان روز به شما نمي گويد كه چقدر طول كشيد تا كودكتان آرام شود. خيالتان راحت باشد كه هر روز كمتر از روز قبل گريه خواهد كرد تا كم كم اين عادت از سر او بيفتد. بنابراين از پرستار در مورد جزييات زمان گريه سوال نكنيد و به او راهكار هاي لازم را آموزش دهيد و بگوييد كه براي روزهاي اول طبيعي است كه كودك به نبود مادر عادت نداشته باشد.

• پرستار هيچ گاه به شما نمي گويد كه آنها يك قانون منزل را شكسته اند.

شما در ابتدا قوانين منزل را براي پرستار بچه شرح مي دهيد  به او مي گوييد كه ناهار بايد ساعت 12 ظهر صرف شود. كودك نبايد بيشتر از يك ساعت تلويزيون ببيند. يا حق ندارد بازي كامپيوتري انجام دهد. پرستار هم حق ندارد كودك را با اسباب بازيهايش در اتاق تنها بگذارد و سريال ببيند و يا با گوشي هوشمند خود مشغول شود.
اينها قوانيني است كه در ابتداي قرارداد مطرح ميكنيد ولي نبايد توقع داشته باشيد تمامي آنها با دقت پياده شوند. ممكن است روزي كودك پرستارش را راضي كند كه بيشتر به تماشاي تلويزيون بنشيد و يا از خوراكي هايي كه منع شده است بخورد.
پرستار بچه هم گاهي خسته مي شود و ترجيح مي دهد فرزند را با وسيله اي مشغول كند تا استراحت كند و به امور شخصي خود بپردازد. بنابراين تا حدي انتظار داشته باشيد كه در منزل قوانين اجرا نشده باشد.